Nu is het anders dan jaren geleden; mijn leven is veranderd meer tijd van rust en om gevoelens toe te laten. Het is nu getransformeerd naar een teder verdriet. Ik huil nog regelmatig om haar, maar heel snel breekt dan de zon weer door. Ik koester haar diep in m n hart, zo is ze altijd dichtbij. Dat stemt me dankbaar. Ik vind het belangrijk dat haar naam genoemd blijft: EMMA .