Hartediepte is niet maakbaarOp mijn vijfentwintigste had ik er nog niet veel ervaringen mee, maar inmiddels vind ik het opvallend dat er juist met mensen die je soms ‘zomaar’ tegen het lijf loopt, zonder verwante achtergrond, cultuur, leeftijd, opleiding of beroep, dromen of ‘ambities’, een band kan ontstaan die zich blijft ontwikkelen, ook als je elkaar soms jaren, decennia niet meer ziet en spreekt. Alsof het lot veel wijzer is dan wijzelf en onze biografie n tot choreografie n omvormt. Kaligrafie in 3D. Sierlijk dansende ‘netwerken’, geweven uit onzichtbaar, maar des te fonkelender gouddraad. Dit wonder verklaart en bewijst niets, hoogstens dat diepte, hartediepte, in ontmoetingen niet maakbaar is. Er is opmerkzame stilte voor nodig, zonder afleiding. En misschien ook wel de moed om je onmachtig eenzaam te voelen. Want weinig meer te verliezen, dus wat maakt het uit? God zegene de sprong, daar gaan we! Ja! Het zou me tot op heden blijven helpen om ook nee te zeggen.D sanne van BrederodeD sanne is schrijfster en filosoof en debuteerde in 1994 met de roman Ave Verum Corpus. Nadien schreef ze talrijke romans, non-fictie en po zie. In 2024 verschenen twee nieuwe werken van haar hand: Hoe het vuur te redden (een filosofische zoektocht) en Waarover ik niet spreken kan (een brief van een overlever), gebaseerd op het levensverhaal van de Syri r Khaled al Kordi. Naast haar schrijfwerk geeft ze lezingen en was ze in 2024 Vrije Schrijver aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar ze het thema Spieltrieb centraal stelde.